Liezel Huber
Liezel Huber, z domu Horn (ur. 21 sierpnia 1976 w Durbanie) – amerykańska tenisistka, do 2007 roku reprezentująca ojczystą Republikę Południowej Afryki; specjalistka gry podwójnej; zwyciężczyni pięciu turniejów wielkoszlemowych w tej konkurencji, dwukrotna mistrzyni i trzykrotna wicemistrzyni w grze mieszanej; była liderka deblowej klasyfikacji WTA; zwyciężczyni deblowego turnieju Mistrzyń w latach 2007, 2008 i 2011. Reprezentantka obydwu krajów w rozgrywkach Pucharu Federacji oraz w letnich igrzyskach olimpijskich (Sydney 2000 w barwach Republiki Południowej Afryki i Pekin 2008 oraz Londyn 2012 w barwach Stanów Zjednoczonych). Tenisistka praworęczna z oburęcznym bekhendem.
.jpg) Wimbledon 2013 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 sierpnia 1976 |
| Wzrost |
180 cm |
| Gra |
praworęczna |
| Status profesjonalny |
1993 |
| Zakończenie kariery |
2017 |
| Trener |
Tony Huber |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
131 (29 marca 1999) |
| Australian Open |
3Q (2002) |
| Roland Garros |
2R (1998) |
| Wimbledon |
2Q (2002) |
| US Open |
1R (1998) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
53 WTA, 11 ITF |
| Najwyżej w rankingu |
1 (12 listopada 2007) |
| Australian Open |
W (2007) |
| Roland Garros |
F (2005) |
| Wimbledon |
W (2005, 2007) |
| US Open |
W (2008, 2011) |
| Strona internetowa | |
Kariera tenisowa edytuj
Występy juniorskie edytuj
Liezel zadebiutowała w rozgrywkach juniorskich podczas Wimbledonu w 1992 roku, ale odpadła już w drugiej rundzie. W gronie zawodników do lat osiemnastu występowała do 1994. Już wtedy osiągała lepsze wyniki w grze podwójnej. W 1992 była w juniorskim ćwierćfinale deblowym French Open i półfinale Wimbledonu. Była liderką rankingu juniorek w Republice Południowej Afryki.
Gra pojedyncza edytuj
W styczniu 1995 roku Liezel po raz pierwszy wzięła udział w eliminacjach do turnieju WTA. Miało to miejsce w nowozelandzkim Auckland, odpadła w drugiej rundzie. Dopiero pod koniec kwietnia w Budapeszcie zadebiutowała w drabince głównej, przegrywając spotkanie otwarcia z Eleną Wagner, najwyżej rozstawioną. W czerwcu 1996 zwyciężyła pierwsze profesjonalne spotkanie w stolicy Węgier z Tiną Pliwelicz 6:2, 6:4. Jej singlowe występy w WTA nadal miały charakter „gościnny”, bowiem więcej czasu poświęcała imprezom Międzynarodowej Federacji Tenisowej, gdzie odnosiła niemałe sukcesy. W czerwcu 1997 wzięła udział w kwalifikacjach do wielkoszlemowego Roland Garros, ale została pokonana już w pierwszej rundzie. Rok później przebrnęła paryskie kwalifikacje, ulegając w meczu otwarcia Caroline Dhenin. Wynik powtórzyła na US Open. W sezonie 1999 wspięła się na najwyższe w karierze, 131. miejsce w rankingu indywidualnym. Wkrótce odnotowała gwałtowny spadek na liście światowej, gdyż po US Open nie grała już turniejów indywidualnych. W listopadzie 2001 osiągnęła najlepszy indywidualny wynik, jakim był ćwierćfinał w Pattaya, przegrany z Henrietą Nagyovą. Potem już coraz rzadziej występowała indywidualnie, wreszcie w 2004 roku definitywnie zrezygnowała z singla.
Gra podwójna edytuj
1994-1998 edytuj
Huber poświęciła się wyłącznie karierze deblowej. Swój debiut w grze podwójnej odnotowała w kwietniu 1994 roku w Amelia Island. Partnerowała jej Lenka Laskova i odpadły w pierwszej rundzie z Elly Hakimi i Danielle Scott. Kolejny występ zawodniczki z południowej Afryki w cyklu WTA był już o wiele lepszy, a mianowicie razem z Dominique Van Roost doszły do półfinału w Tokio. W 1995 z rodaczką Mariaan de Swardt po raz pierwszy wystąpiły w Wielkim Szlemie, ale na starcie zostały pokonane przez Patty Fendick i Mary Joe Fernandez. W sezonie tym Horn grywała z różnymi partnerkami, najczęściej jednak z Belgijką Van Roost. Lata 1996 i 1997 spędziła, grając w imprezach ITF. W styczniu 1998 ponownie pojawiła się w profesjonalnych rozgrywkach. Razem z Paolą Suárez doszła do ćwierćfinału w Gold Coast. Była też w półfinale w Oklahoma City i Budapeszcie z Laurą Golarsą. W czerwcu 1998 zawitała w Warszawie i to tutaj, wespół z Karin Kschwendt, osiągnęła pierwszy zawodowy finał. Na koniec roku doszła do półfinału w Pattaya.
1999 edytuj
W 1999 przebiła się do czołowej setki deblowej klasyfikacji WTA. Razem z Sonyą Jeyaseelan były w ćwierćfinale w Berlinie, gdzie uległy Janie Novotnej i Patricii Tarabini. Wkrótce z Katariną Srebotnik awansowały do trzeciej rundy French Open, gdzie trafiły na Annę Kurnikową i Martinę Hingis. Prawdziwą niespodziankę sprawiły, dochodząc do półfinału Wimbledonu, w którym lepsze okazały się Lindsay Davenport i Corina Morariu. Horn, razem z Kimberly Po, zaliczyła jeszcze ćwierćfinał US Open, w którym przegrały z Arantxą Sánchez Vicario i Łarysą Neiland.
2000 edytuj
Sezon 2000 rozpoczęła z opóźnieniem, ale za to mocnym akcentem. Z Laurą Montalvo doszły do półfinałów turnieju pierwszej kategorii na Florydzie. Z tą samą tenisistką Horn awansowała do jednej czwartej Roland Garros (porażka z Ruano Pascual i Suarez). Pod koniec sezonu doszła do finału w Kuala Lumpur.
2002 edytuj
Po serii bardzo dobrych występów w roku 2002 udało jej się zdobyć pierwszy profesjonalny tytuł. Stało się to w Tokio. Tydzień później triumfowała również w Szanghaju, a w ostatnim występie sezonu była w finale w Pattaya.
Razem z Nicole Arendt wygrała turniej w Auckland w styczniu 2002. Następnie znalazła się w trzeciej rundzie Australian Open. Na paryskich kortach niedaleko Lasku Bolońskiego doszła do półfinału, ustanawiając swój największy życiowy wynik. Zakwalifikowała się do Masters, ale odpadła już w pierwszym meczu. Towarzysząc Magdalenie Maleewej, wygrała zawody w Miami w roku 2003. Zwycięstwo odniosła także w Sarasocie, ale tym razem u boku wybitnej Amerykanki, Martiny Navrátilovej. Triumfowała w Warszawie (z Maleewą), Madrycie (z Jill Craybas) i Linzu (z Ai Sugiyamą). Huber nadal nie miała stałej partnerki deblowej.
2004 edytuj
Bardzo dobre występy w Australian Summer 2004 zwieńczyła kolejnym półfinałem wielkoszlemowym, tym razem w Melbourne (z Maleewą). Wygrała też zawody w Hajdarabadzie. W czerwcu, na kortach londyńskiego Wimbledonu, odniosła nowy największy sukces w karierze w postaci wielkoszlemowego wicemistrzostwa. Partnerowała Sugiyamie, a w decydującym meczu uległy Carze Black i Rennae Stubbs. Na US Open razem z Tamarine Tanasugarn weszła do ćwierćfinału.
2005 edytuj
W sezonie 2005 zaczęła częściej występować z Zimbabwejką Carą Black, z którą to osiągnęły mistrzostwa w Rzymie oraz na Wimbledonie (w finale pokonały Amélie Mauresmo i Swietłanę Kuzniecową). Jako rozstawione z numerem drugim doszły do finału French Open, ale uległy w nim Ruano Pascual i Suarez. Po Wimbledonie Huber nabawiła się kontuzji kolana, która zakończyła się operacją i zmusiła tenisistkę do półrocznej przerwy w występach.
2006 edytuj
Drogi jej i Black ponownie się rozeszły. W 2006 roku Huber wygrała w Bangalore razem z Mirzą, w Strasburgu z Navratilovą, w Kolkacie ponownie z Mirzą; wielokrotnie docierała do finałów, nie wystąpiła w Masters. Po tym sezonie Black rozstała się z dotychczasową partnerką deblową, Rennae Stubbs i wznowiła współpracę z Liezel. W styczniu zdobyły mistrzostwo Australian Open, wygrywając seryjnie kolejne turnieje (Paryż, Antwerpia, Dubaj, Wimbledon, San Diego, Moskwa i Linz). W listopadzie triumfowały w turnieju Mistrzyń, w finale pokonując Srebotnik i Sugiyamę.
2008 edytuj
W sezonie 2008 nie zdołały obronić mistrzostwa z Melbourne, pokonane w ćwierćfinale przez późniejsze zwyciężczynie, ukraińskie siostry Alonę i Katerynę Bondarenko. Niespodziewanie przegrały w pierwszej rundzie w Paryżu; wkrótce dotarły do finału w Dosze. W marcu przyznano Huber i Black nagrody WTA dla najlepszej pary deblowej sezonu. W kwietniu Liezel zadebiutowała w turnieju o Puchar Federacji w barwach Stanach Zjednoczonych. Razem z Vanią King pokonały Swietłanę Kuzniecową i Jelenę Wiesninę 7:6(3), 6:4. Triumfowały w Rzymie, eliminując w decydującej rozgrywce Llagosterę Vives i Martínez Sánchez. We French Open doszły do półfinału, ale zwyciężyły w Birmingham oraz Eastbourne. W półfinale Wimbledonu niespodziewanie przegrały z powracającą parą deblistek Stosur i Raymond.
Pod koniec lipca 2008 roku Huber w parze z Carą Black triumfowały w turnieju Bank of the West Classic w Stanford, pokonując w finale Jelenę Wiesninę i Wierę Zwonariową z Rosji 6:4, 6:3. Niespełna dwa tygodnie później ponownie w parze z Black odniosła spektakularne zwycięstwo, wygrywając w turnieju pierwszej kategorii Rogers Cup w Montrealu. Para Huber/Black pokonała w finale Mariję Kirilenko i Flavię Pennettę 6:1, 6:1.
W turnieju US Open Huber w parze z Carą Black, pokonała w finale Australijkę Samanthę Stosur i Amerykankę Lisę Raymond 6:3, 7:6(6), biorąc tym samym rewanż za porażkę w półfinale Wimbledonu. Ponadto Liezel w parze z Brytyjczykiem Jamiem Murrayem dotarła do finału rozgrywek gry mieszanej, ulegając w nim swojej partnerce deblowej Carze Black i Hindusowi Leandrowi Paesowi 6:7, 4:6. W halowej części sezonu Huber i Black wygrały turnieje w Zurychu (finał z Anną-Leną Grönefeld i Patty Schnyder) oraz Sony Ericsson Championships w Dosze po finale z Květą Peschke i Rennae Stubbs. Zagrały również w finałach w Moskwie i Linzu.
2009 edytuj
Na początku roku 2009 Black i Huber osiągnęły ćwierćfinały w Brisbane (pokonane przez Danielę Hantuchovą i Ai Sugiyamę), w Australian Open (z tymi samymi przeciwniczkami) i półfinał w Sydney (z Nathalie Dechy i Casey Dellacquą). Liezel wystąpiła w ćwierćfinale Pucharu Federacji przeciwko Argentynkom i wygrała spotkanie deblowe, partnerując Julie Ditty. Wkrótce liderki rankingu triumfowały w Paryżu i Dubaju (w tym drugim finale pokonując Agnieszkę Radwańską i Mariję Kirilenko), po czym odniosły zaskakującą porażkę w drugiej rundzie w Indian Wells z Alisą Klejbanową i Monicą Niculescu.
2012 edytuj
W sezonie 2012 w parze z Lisą Raymond wygrała turniej na kortach twardych w hali we francuskim Paryżu. W finale para pokonała Annę-Lenę Grönefeld i Petrę Martić wynikiem 7:6(3), 6:1[1]. Tydzień później para wygrała zawody rangi Premier 5 w Dosze. Rywalkami w finale były rodaczki Raquel Kops-Jones oraz Abigail Spears. Mecz zakończył się wynikiem 6:3, 6:1. W kolejnym tygodniu Amerykanki znów wygrały turniej deblowy rangi Premier. W Dubaju zawodniczki pokonały Sanię Mirzę i Jelenę Wiesninę wynikiem 6:2, 6:1[2]. W marcu na kortach Indian Wells para znów pokonała Mirzę i Wiesninę. Mecz zakończył się wynikiem 6:2, 6:3[3]. W czerwcu debel przegrał w finale w turnieju w Birmingham. Lepsze okazały się Tímea Babos i Hsieh Su-wei, którym Amerykanki uległy w finale 5:7, 7:6(2), 8-10. W następnym tygodniu również znalazły się w finale turnieju na nawierzchni trawiastej. W Eastbourne musiały uznać wyższość Nurii Llagostery Vives i Maríí José Martínez Sánchez po kreczu poniesionym przy stanie 4:6. Razem z Raymond zdobyły czwarte miejsce na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 w grze podwójnej. W meczu o trzecie miejsce przegrały 6:4, 4:6, 1:6 z Mariją Kirilenko i Nadieżdą Pietrową. W grze mieszanej wystąpiła razem z Bobem Bryanem, ale para odpadła w pierwszej rundzie. Kolejny triumf w grze podwójnej odniosła w New Haven. Podczas US Open Huber broniła tytułu w parze z Lisą Raymond. Amerykanki, rozstawione z numerem pierwszym, odpadły w trzeciej rundzie, ulegając Hsieh Su-wei i Anabel Medinie Garrigues 4:6, 6:2, 4:6. Podczas tej samej imprezy Huber spróbowała swoich sił także w mikście. Amerykanka i jej partner Maks Mirny dotarli do półfinału, gdzie przegrali z Květą Peschke i Marcinem Matkowskim 5:7, 2:6. Po tym turnieju Huber i jej partnerka deblowa Lisa Raymond straciły pozycję liderek deblowego rankingu WTA na rzecz Sary Errani. W kończących sezon Mistrzostwach WTA para osiągnęła półfinał, w którym przegrała z Czeszkami Hlaváčkovą i Hradecką, co spowodowało spadek Huber na ósmą pozycję w rankingu WTA deblistek.
2013 edytuj
Sezon 2013 Huber rozpoczęła od ćwierćfinałów w Brisbane i Sydney. Podczas Australian Open osiągnęła trzecią rundę debla, natomiast w mikście przegrała w drugim meczu. W Paryżu, gdzie grała razem z Andreą Hlaváčkovą, odpadła dopiero z Errani i Vinci w finale. W Dosze i Dubaju nie przeszła pierwszej rundy. W Indian Wells i Miami natomiast osiągnęła ćwierćfinały. Kolejny finał – w Charleston – ponownie osiągnęła z Hlaváčkovą. Zawody w Stuttgarcie zakończyła na ćwierćfinale. W Madrycie, Rzymie, Brukseli i na French Open nie wygrała meczu. W mikście w stolicy Francji awansowała natomiast do półfinału. Turnieje na trawie w Birmingham i Eastbourne kończyła na ćwierćfinale. Na Wimbledonie w deblu i w mikście awansowała do trzeciej rundy.
2014 edytuj
Sezon 2014 rozpoczęła od startów z Chan Hao-ching, jednak w pierwszych sześciu turniejach zdołały wygrać tylko pięć spotkań. Od turnieju w Miami powróciła do Lisy Raymond. Doszły wspólnie do półfinału w Oeiras i Norymberdze. Przegrały w trzeciej rundzie French Open, gdzie uległy późniejszym triumfatorkom Hsieh Su-wei i Peng Shuai 0:6, 2:6. Przegrały w ćwierćfinałach w Birmingham i Eastbourne. Podczas Wimbledonu przegrały już w drugiej rundzie z parą Shūko Aoyama – Renata Voráčová 6:0, 6:7(5), 4:6. Był to ostatni występ Huber w rozgrywkach WTA, choć oficjalnie nie ogłosiła zakończenia kariery.
2016-2017 edytuj
Po dwóch latach przerwy powróciła do startów. W czerwcu 2016 roku wystąpiła wspólnie z Maegan Manasse w turnieju ITF w Baton Rouge. Przegrały w drugim meczu. W styczniu 2017 roku drugi raz wystartowała w turnieju. Tym razem z Marią Sanchez wystąpiła w Sydney. W pierwszej rundzie stanęły naprzeciw groźnym Darji Gawriłowej i Darji Kasatkinie. Mimo prowadzenia 6:1 i 4:1 w drugiej partii przegrały w supertiebreaku do 7. Mimo porażki w pierwszym meczu turnieju powróciła do rankingu WTA w notowaniu z dnia 16 stycznia 2017 roku. Podczas wielkoszlemowego Australian Open osiągnęła drugą rundę. To był jednak ostatni występ Amerykanki na zawodowych korach w cyklu WTA Tour. Zakończenie kariery ogłosiła w kwietniu 2017 roku[4]. We wrześniu wystąpiła jeszcze gościnnie w turnieju gry mieszanej podczas US Open. U boku Danny’ego Thomasa przegrała w pierwszej rundzie z rozstawioną z numerem ósmym parą Lucie Hradecká – Marcin Matkowski 4:6, 4:6.
Nagrody i wyróżnienia edytuj
- 2005 – Najlepszy Sportowiec Republiki Południowej Afryki
- 2005 – WTA Awards: Nagroda za działalność charytatywną
- 2007 – WTA Awards: Najlepsza Para Deblowa (z Carą Black)
- 2007 – WTA Awards: Player Service
- 2007 – WTA Awards: Nagroda za działalność charytatywną
- 2008 – WTA Awards: Najlepsza Para Deblowa (z Carą Black)
- 2008 – WTA Awards: Player Service
- 2009 – WTA Awards: Player Service
Życie prywatne edytuj
Jest córką Jana i Sici Horn. Ma siostrę bliźniaczkę, Monitę i brata Janusa. 19 lutego 2000 roku poślubiła Tony’ego Hubera. Ślub odbył się w Durbanie. Tenisistka przeprowadziła się wkrótce do Houston w stanie Teksas w Stanach Zjednoczonych. 25 lipca 2007 roku Liezel otrzymała obywatelstwo amerykańskie i zaczęła reprezentować to państwo. 27 września 2012 wraz z mężem adoptowali chłopca, który otrzymał imiona Joshua Jacob[5].
W 2005 utworzyła fundację charytatywną Liezel’s Cause, w celu zebrania pieniędzy i podstawowych środków do życia dla ofiar huraganu Katrina. W marcu 2007 kupiła działkę o powierzchni dziesięciu akrów, gdzie właśnie zakończyła budowę jedenastu kortów o twardej nawierzchni. W marcu 2008 otworzyła tam Huber Tennis Ranch.
Historia występów wielkoszlemowych edytuj
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej edytuj
| Turniej | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | Z-P | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 – 0 | |||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | 1 – 1 | |||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 – 0 | |||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | 0 – 1 | |||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 778 | 581 | 287 | 356 | 212 | 149 | 148 | 299 | 444 | 180 | 220 | 765 | 1 – 2 | |||||||||||||
Występy w grze podwójnej edytuj
| Turniej | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | Tytuły | Z-P |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 2R | A | A | 1R | 1R | A | 2R | 3R | A | SF | 2R | 3R | W | QF | QF | F | SF | QF | 3R | 3R | A | A | 2R | 1 / 17 | 39 – 16 |
| French Open | A | A | A | 1R | A | 2R | 1R | 3R | QF | 2R | SF | 1R | 1R | F | 2R | SF | SF | SF | SF | SF | 1R | 1R | 3R | A | A | A | 0 / 19 | 39 – 19 |
| Wimbledon | A | A | A | 1R | A | 1R | 1R | SF | 2R | 1R | 2R | 3R | F | W | QF | W | SF | SF | SF | QF | SF | 3R | 2R | A | A | A | 2 / 19 | 50 – 17 |
| US Open | A | A | A | 1R | 1R | A | 1R | QF | 2R | 2R | 2R | QF | QF | A | 3R | 2R | W | F | F | W | 3R | 3R | A | A | A | A | 2 / 17 | 41 – 15 |
| Ranking na koniec roku | 338 | 388 | 112 | 181 | 130 | 106 | 57 | 37 | 43 | 21 | 18 | 12 | 11 | 6 | 17 | 1 | 1 | 1 | 3 | 1 | 8 | 22 | 51 | – | – | 401 | 5 / 72 | 169 – 67 |
Występy w grze mieszanej edytuj
| Turniej | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | Tytuły | Z-P |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 2R | A | SF | F | 2R | SF | 2R | 2R | 1R | 2R | QF | 2R | 1R | A | A | 1R | 0 / 14 | 22 – 14 |
| French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | QF | 2R | QF | QF | W | 1R | 1R | QF | SF | 2R | A | A | A | 1 / 17 | 25 – 16 |
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | F | 3R | SF | 3R | SF | 2R | 2R | SF | SF | 2R | QF | SF | 3R | 2R | A | A | A | 0 / 18 | 38 – 18 |
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | 1R | QF | A | 1R | SF | F | SF | W | 2R | SF | QF | A | A | A | 1R | 1 / 12 | 30 – 11 |
| 2 / 61 | 115 – 59 | |||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów wielkoszlemowych edytuj
Gra podwójna edytuj
| Rezultat | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki w finale | Wynik finału |
| Finalistka | 2004 | Wimbledon | Trawiasta |  Ai Sugiyama |
 Cara Black Rennae Stubbs |
6:3, 7:6(5) |
| Finalistka | 2005 | French Open | Ziemna | Cara Black |
 Virginia Ruano Pascual Paola Suárez |
4:6, 6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2005 | Wimbledon | Trawiasta | Cara Black |
 Swietłana Kuzniecowa Amélie Mauresmo |
6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2007 | Australian Open | Twarda | Cara Black |
 Chan Yung-jan Chuang Chia-jung |
6:4, 6:7(4), 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2007 | Wimbledon | Trawiasta | Cara Black |
 Katarina Srebotnik Ai Sugiyama |
3:6, 6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2008 | US Open | Twarda | Cara Black |
 Lisa Raymond Samantha Stosur |
6:3, 7:6(8) |
| Finalistka | 2009 | US Open | Twarda | Cara Black |
Serena Williams Venus Williams |
6:2, 6:2 |
| Finalistka | 2010 | Australian Open | Twarda | Cara Black |
Serena Williams Venus Williams |
6:4, 6:3 |
| Finalistka | 2010 | US Open | Twarda | Nadieżda Pietrowa |
Vania King Jarosława Szwiedowa |
2:6, 6:4, 7:6(4) |
| Zwyciężczyni | 2011 | US Open | Twarda | Lisa Raymond |
Vania King Jarosława Szwiedowa |
4:6, 7:6(5), 7:6(3) |
Gra mieszana edytuj
| Rezultat | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| Finalistka | 2001 | Wimbledon | Trawiasta | Mike Bryan |
 Leoš Friedl Daniela Hantuchová |
4:6, 6:3, 6:2 |
| Finalistka | 2005 | Australian Open | Twarda | Kevin Ullyett |
Samantha Stosur Scott Draper |
6:2, 2:6, 10–6 |
| Finalistka | 2008 | US Open | Twarda |  Jamie Murray |
 Leander Paes Cara Black |
7:6(6), 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2009 | French Open | Ziemna | Bob Bryan |
Vania King Marcelo Melo |
5:7, 7:6(5), 10–7 |
| Zwyciężczyni | 2010 | US Open | Twarda | Bob Bryan |
Květa Peschke Aisam-ul-Haq Qureshi |
6:4, 6:4 |
Finały turniejów WTA edytuj
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 |
|
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 |
|
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra podwójna 92 (53–39) edytuj
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 19 lipca 1998 | Warszawa | Ceglana |  Karin Kschwendt
|
Karina Habšudová Olga Lugina
|
6:7(2), 5:7 |
| Finalistka | 2. | 12 listopada 2000 | Kuala Lumpur | Twarda |  Vanessa Webb
|
Henrieta Nagyová Sylvia Plischke
|
4:6, 6:7(4) |
| Zwyciężczyni | 1. | 23 września 2001 | Tokio (Toyota) | Twarda | Cara Black
|
 Kim Clijsters Ai Sugiyama
|
6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 7 października 2001 | Tokio – Japan Open | Twarda | Rachel McQuillan
|
Janet Lee Wynne Prakusya
|
6:2, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 3. | 14 października 2001 | Szanghaj | Twarda | Lenka Němečková
|
Evie Dominikovic Tamarine Tanasugarn
|
6:0, 7:5 |
| Finalistka | 3. | 11 listopada 2001 | Pattaya | Twarda | Wynne Prakusya
|
 Åsa Carlsson Iroda Tulyaganova
|
6:4, 3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 6 stycznia 2002 | Auckland | Twarda | Nicole Arendt
|
Květa Hrdličková Henrieta Nagyová
|
7:5, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 5. | 30 marca 2003 | Miami | Twarda |  Magdalena Maleewa
|
Shinobu Asagoe Nana Miyagi
|
6:4, 3:6, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 6. | 6 kwietnia 2003 | Sarasota | Ceglana | Martina Navrátilová
|
Shinobu Asagoe Nana Miyagi
|
7:6(8), 6:3 |
| Zwyciężczyni | 7. | 4 maja 2003 | Warszawa | Ceglana | Magdalena Maleewa
|
 Eleni Daniilidu Francesca Schiavone
|
3:6, 6:4, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 24 maja 2003 | Madryt | Ceglana | Jill Craybas
|
Rita Grande Angelique Widjaja
|
6:4, 7:6(6) |
| Zwyciężczyni | 9. | 26 października 2003 | Linz | Twarda (hala) | Ai Sugiyama
|
Marion Bartoli Silvia Farina Elia
|
6:1, 7:6(6) |
| Finalistka | 4. | 11 stycznia 2004 | Gold Coast | Twarda | Magdalena Maleewa
|
Swietłana Kuzniecowa Jelena Lichowcewa
|
3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 10. | 22 lutego 2004 | Hajdarabad | Twarda | Sania Mirza
|
 Li Ting Sun Tiantian
|
7:6(1), 6:4 |
| Finalistka | 5. | 4 lipca 2004 | Wimbledon | Trawiasta | Ai Sugiyama
|
Cara Black Rennae Stubbs
|
3:6, 6:7(5) |
| Finalistka | 6. | 8 sierpnia 2004 | Montreal | Twarda | Tamarine Tanasugarn
|
Shinobu Asagoe Ai Sugiyama
|
0:6, 3:6 |
| Finalistka | 7. | 7 listopada 2004 | Filadelfia | Twarda (hala) | Corina Morariu
|
Lisa Raymond Alicia Molik
|
5:7, 4:6 |
| Finalistka | 8. | 26 lutego 2005 | Doha | Twarda | Cara Black
|
Alicia Molik Francesca Schiavone
|
3:6, 4:6 |
| Finalistka | 9. | 8 maja 2005 | Berlin | Ceglana | Cara Black
|
Jelena Lichowcewa Wiera Zwonariowa
|
6:4, 4:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 11. | 15 maja 2005 | Rzym | Ceglana | Cara Black
|
Marija Kirilenko Anabel Medina Garrigues
|
6:0, 4:6, 6:1 |
| Finalistka | 10. | 4 czerwca 2005 | French Open | Ceglana | Cara Black
|
Virginia Ruano Pascual Paola Suárez
|
6:4, 3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 12. | 2 lipca 2005 | Wimbledon | Trawiasta | Cara Black
|
Swietłana Kuzniecowa Amélie Mauresmo
|
6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 13. | 19 lutego 2006 | Bangalore | Twarda | Sania Mirza
|
Anastasija Rodionowa Jelena Wiesnina
|
6:3, 6:3 |
| Finalistka | 11. | 1 kwietnia 2006 | Miami | Twarda | Martina Navrátilová
|
Lisa Raymond Samantha Stosur
|
4:6, 5:7 |
| Finalistka | 12. | 9 kwietnia 2006 | Amelia Island | Ceglana | Sania Mirza
|
Shinobu Asagoe Katarina Srebotnik
|
2:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 14. | 27 maja 2006 | Strasburg | Ceglana | Martina Navrátilová
|
 Martina Müller Andreea Ehritt-Vanc
|
6:2, 7:6(1) |
| Finalistka | 13. | 18 czerwca 2006 | Birmingham | Trawiasta | Jill Craybas
|
 Jelena Janković Li Na
|
2:6, 4:6 |
| Finalistka | 14. | 26 czerwca 2006 | Eastbourne | Trawiasta | Martina Navrátilová
|
Swietłana Kuzniecowa Amélie Mauresmo
|
2:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 15. | 24 września 2006 | Kolkata | Dywanowa (hala) | Sania Mirza
|
Julija Bejhelzimer Juliana Fedak
|
6:4, 6:0 |
| Finalistka | 15. | 1 października 2006 | Luksemburg | Twarda (hala) | Anna-Lena Grönefeld
|
Francesca Schiavone Květa Peschke
|
6:2, 4:6, 1:6 |
| Finalistka | 16. | 22 października 2006 | Zurych | Twarda (hala) | Katarina Srebotnik
|
Cara Black Rennae Stubbs
|
5:7, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 16. | 27 stycznia 2007 | Australian Open | Twarda | Cara Black
|
Chan Yung-jan Chuang Chia-jung
|
6:4, 6:7(4), 6:1 |
| Zwyciężczyni | 17. | 11 lutego 2007 | Paryż | Dywanowa (hala) | Cara Black
|
Gabriela Navrátilová Vladimíra Uhlířová
|
6:2, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 18. | 18 lutego 2007 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Cara Black
|
Jelena Lichowcewa Jelena Wiesnina
|
7:5, 4:6, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 19. | 24 lutego 2007 | Dubaj | Twarda | Cara Black
|
Swietłana Kuzniecowa Alicia Molik
|
7:6(6), 6:4 |
| Finalistka | 17. | 3 kwietnia 2007 | Miami | Twarda | Cara Black
|
Lisa Raymond Samantha Stosur
|
4:6, 6:3, 2–10 |
| Zwyciężczyni | 20. | 14 lipca 2007 | Wimbledon | Trawiasta | Cara Black
|
Katarina Srebotnik Ai Sugiyama
|
3:6, 6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 21. | 5 sierpnia 2007 | San Diego | Twarda | Cara Black
|
 Wiktoryja Azaranka Anna Czakwetadze
|
7:5, 6:4 |
| Finalistka | 18. | 19 sierpnia 2007 | Toronto | Twarda | Cara Black
|
Katarina Srebotnik Ai Sugiyama
|
4:6, 6:2, 5–10 |
| Finalistka | 19. | 25 sierpnia 2007 | New Haven | Twarda | Cara Black
|
Sania Mirza Mara Santangelo
|
1:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 22. | 14 października 2007 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Cara Black
|
Wiktoryja Azaranka Tacciana Puczak
|
4:6, 6:1, 10–7 |
| Zwyciężczyni | 23. | 28 października 2007 | Linz | Twarda (hala) | Cara Black
|
Katarina Srebotnik Ai Sugiyama
|
6:2, 3:6, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 24. | 11 listopada 2007 | Sony Ericsson Championships | Twarda (hala) | Cara Black
|
Katarina Srebotnik Ai Sugiyama
|
5:7, 6:3, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 25. | 17 lutego 2008 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Cara Black
|
Květa Peschke Ai Sugiyama
|
6:1, 6:3 |
| Finalistka | 20. | 23 lutego 2008 | Doha | Twarda | Cara Black
|
Květa Peschke Rennae Stubbs
|
1:6, 7:5, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 26. | 1 marca 2008 | Dubaj | Twarda | Cara Black
|
Yan Zi Zheng Jie
|
7:5, 6:2 |
| Finalistka | 21. | 6 kwietnia 2008 | Miami | Twarda | Cara Black
|
Katarina Srebotnik Ai Sugiyama
|
5:7, 6:4, 3–10 |
| Zwyciężczyni | 27. | 11 maja 2008 | Berlin | Ceglana | Cara Black
|
Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez
|
3:6, 6:2, 10–2 |
| Zwyciężczyni | 28. | 15 czerwca 2008 | Birmingham | Trawiasta | Cara Black
|
Séverine Beltrame Virginia Ruano Pascual
|
6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 29. | 21 czerwca 2008 | Eastbourne | Trawiasta | Cara Black
|
Květa Peschke Rennae Stubbs
|
2:6, 6:0, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 30. | 20 lipca 2008 | Stanford | Twarda | Cara Black
|
Jelena Wiesnina Wiera Zwonariowa
|
6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 31. | 3 sierpnia 2008 | Montreal | Twarda | Cara Black
|
Marija Kirilenko Flavia Pennetta
|
6:1, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 32. | 7 września 2008 | US Open | Twarda | Cara Black
|
Lisa Raymond Samantha Stosur
|
6:3, 7:6(6) |
| Finalistka | 22. | 12 października 2008 | Moskwa | Twarda (hala) | Cara Black
|
Nadieżda Pietrowa Katarina Srebotnik
|
4:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 33. | 19 października 2008 | Zurych | Twarda (hala) | Cara Black
|
Anna-Lena Grönefeld Patty Schnyder
|
6:1, 7:6(3) |
| Finalistka | 23. | 26 października 2008 | Linz | Twarda (hala) | Cara Black
|
Katarina Srebotnik Ai Sugiyama
|
4:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 34. | 9 listopada 2008 | Sony Ericsson Championships | Twarda | Cara Black
|
Květa Peschke Rennae Stubbs
|
6:1, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 35. | 15 lutego 2009 | Paryż | Twarda (hala) | Cara Black
|
Květa Peschke Lisa Raymond
|
6:4, 3:6, 10–4 |
| Zwyciężczyni | 36. | 22 lutego 2009 | Dubaj | Twarda | Cara Black
|
Marija Kirilenko Agnieszka Radwańska
|
6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 37. | 17 maja 2009 | Madryt | Ceglana | Cara Black
|
Květa Peschke Lisa Raymond
|
4:6, 6:3, 10–6 |
| Zwyciężczyni | 38. | 14 czerwca 2009 | Birmingham | Trawiasta | Cara Black
|
Raquel Kops-Jones Abigail Spears
|
6:1, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 39. | 16 sierpnia 2009 | Cincinnati | Twarda | Cara Black
|
Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez
|
6:3, 0:6, 10–2 |
| Finalistka | 24. | 12 września 2009 | US Open | Twarda | Cara Black
|
Serena Williams Venus Williams
|
2:6, 2:6 |
| Finalistka | 25. | 1 listopada 2009 | Sony Ericsson Championships | Twarda | Cara Black
|
Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez
|
6:7(0), 7:5, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 40. | 9 stycznia 2010 | Auckland | Twarda | Cara Black
|
 Natalie Grandin Laura Granville
|
7:6(4), 6:2 |
| Zwyciężczyni | 41. | 16 stycznia 2010 | Sydney | Twarda | Cara Black
|
Tathiana Garbin Nadieżda Pietrowa
|
6:1, 3:6, 10–3 |
| Finalistka | 26. | 30 stycznia 2010 | Australian Open | Twarda | Cara Black
|
Serena Williams Venus Williams
|
4:6, 3:6 |
| Finalistka | 27. | 14 lutego 2010 | Paryż | Twarda (hala) | Cara Black
|
Iveta Benešová Barbora Záhlavová-Strýcová
|
walkower |
| Zwyciężczyni | 42. | 18 kwietnia 2010 | Charleston | Ceglana | Nadieżda Pietrowa
|
Vania King Michaëlla Krajicek
|
6:3, 6:4 |
| Finalistka | 28. | 13 czerwca 2010 | Birmingham | Trawiasta | Bethanie Mattek-Sands
|
Cara Black Lisa Raymond
|
3:6, 2:3 krecz |
| Zwyciężczyni | 43. | 1 sierpnia 2010 | Stanford | Twarda | Lindsay Davenport
|
Chan Yung-jan Zheng Jie
|
7:5, 6:7(8), 10–8 |
| Finalistka | 29. | 13 września 2010 | US Open | Twarda | Nadieżda Pietrowa
|
Vania King Jarosława Szwiedowa
|
6:2, 4:6, 6:7(4) |
| Zwyciężczyni | 44. | 20 lutego 2011 | Dubaj | Twarda | María José Martínez Sánchez
|
Květa Peschke Katarina Srebotnik
|
7:6(5), 6:3 |
| Finalistka | 30. | 27 lutego 2011 | Doha | Twarda | Nadieżda Pietrowa
|
Květa Peschke Katarina Srebotnik
|
5:7, 7:6(2), 8–10 |
| Finalistka | 31. | 3 kwietnia 2011 | Miami | Twarda | Nadieżda Pietrowa
|
Daniela Hantuchová Agnieszka Radwańska
|
6:7(5), 6:2, 8–10 |
| Finalistka | 32. | 19 czerwca 2011 | Eastbourne | Trawiasta | Lisa Raymond
|
Květa Peschke Katarina Srebotnik
|
3:6, 0:6 |
| Finalistka | 33. | 31 lipca 2011 | Stanford | Twarda | Lisa Raymond
|
Wiktoryja Azaranka Marija Kirilenko
|
1:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 45. | 15 sierpnia 2011 | Toronto | Twarda | Lisa Raymond
|
Wiktoryja Azaranka Marija Kirilenko
|
walkower |
| Zwyciężczyni | 46. | 11 września 2011 | US Open | Twarda | Lisa Raymond
|
Vania King Jarosława Szwiedowa
|
4:6, 7:6(5), 7:6(3) |
| Zwyciężczyni | 47. | 1 października 2011 | Tokio | Twarda | Lisa Raymond
|
Gisela Dulko Flavia Pennetta
|
7:6(4), 0:6, 10–6 |
| Zwyciężczyni | 48. | 30 października 2011 | WTA Championships | Twarda | Lisa Raymond
|
Květa Peschke Katarina Srebotnik
|
6:4, 6:4 |
| Finalistka | 34. | 14 stycznia 2012 | Sydney | Twarda | Lisa Raymond
|
Květa Peschke Katarina Srebotnik
|
1:6, 6:4, 11–13 |
| Zwyciężczyni | 49. | 12 lutego 2012 | Paryż | Twarda (hala) | Lisa Raymond
|
Anna-Lena Grönefeld Petra Martić
|
7:6(3), 6:1 |
| Zwyciężczyni | 50. | 19 lutego 2012 | Doha | Twarda | Lisa Raymond
|
Raquel Kops-Jones Abigail Spears
|
6:3, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 51. | 25 lutego 2012 | Dubaj | Twarda | Lisa Raymond
|
Sania Mirza Jelena Wiesnina
|
6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 52. | 17 marca 2012 | Indian Wells | Twarda | Lisa Raymond
|
Sania Mirza Jelena Wiesnina
|
6:2, 6:3 |
| Finalistka | 35. | 17 czerwca 2012 | Birmingham | Trawiasta | Lisa Raymond
|
 Tímea Babos Hsieh Su-wei
|
5:7, 7:6(2), 8–10 |
| Finalistka | 36. | 23 czerwca 2012 | Eastbourne | Trawiasta | Lisa Raymond
|
Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez
|
4:6, krecz |
| Zwyciężczyni | 53. | 25 sierpnia 2012 | New Haven | Twarda | Lisa Raymond
|
Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká
|
4:6, 6:0, 10–4 |
| Finalistka | 37. | 3 lutego 2013 | Paryż | Twarda (hala) | Andrea Hlaváčková
|
Sara Errani Roberta Vinci
|
1:6, 1:6 |
| Finalistka | 38. | 7 kwietnia 2013 | Charleston | Ceglana | Andrea Hlaváčková
|
Kristina Mladenovic Lucie Šafářová
|
3:6, 6:7(6) |
| Finalistka | 39. | 28 września 2013 | Tokio | Twarda | Chan Hao-ching
|
Cara Black Sania Mirza
|
6:4, 0:6, 9–11 |
Występy w Turnieju Mistrzyń edytuj
W grze podwójnej edytuj
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2001 | Ćwierćfinał | Nicole Arendt |
Cara Black Jelena Lichowcewa |
3:6, 6:7(5) |
| 2007 | Zwycięstwo | Cara Black |
Katarina Srebotnik Ai Sugiyama |
5:7, 6:3, 10–8 |
| 2008 | Zwycięstwo | Cara Black |
Květa Peschke Rennae Stubbs |
6:1, 7:5 |
| 2009 | Finał | Cara Black |
Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez |
6:7(0), 7:5, 7-10 |
| 2011 | Zwycięstwo | Lisa Raymond |
Květa Peschke Katarina Srebotnik |
6:4, 6:4 |
| 2012 | Półfinał | Lisa Raymond |
Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká |
6:7(6), 1:6 |
Finały turniejów rangi ITF edytuj
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 4 (0-4) edytuj
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik |
| Finalistka | 24/07/1994 | Salisbury
|
25 000 | Twarda | Camille Benjamin
|
6:3, 2:6, 1:6 |
| Finalistka | 03/06/1996 |  Skopje
|
10 000 | Ceglana | Linda Sentis
|
4:6, 0:6 |
| Finalistka | 03/08/1997 | Lexington
|
25 000 | Twarda | Karin Miller
|
7:6(2), 1:6, 2:6 |
| Finalistka | 29/04/2002 | Dothan
|
75 000 | Ceglana |  Milagros Sequera
|
6:7(7), 6:4, 1:6 |
Gra podwójna 19 (10-9) edytuj
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| Finalistka | 29/03/1992 | Harare
|
10 000 | Twarda | Jennie McMahon
|
Julia Muir Sally McDonald
|
6:2, 4:6, 5:7 |
| Finalistka | 12/04/1992 |  Gaborone
|
10 000 | Twarda | Estelle Gevers
|
 Elizma Nortje Louise Venter
|
0:6, 7:6(2), 4:6 |
| Finalistka | 23/08/1992 |  Cuernavaca
|
10 000 | Twarda | Estelle Gevers
|
Claudia Chabalgoity Isabela Petrov
|
5:7, 7:5, 2:6 |
| Finalistka | 16/05/1993 | Basingston
|
10 000 | Twarda | Sabine Haas
|
Valda Lake Robyn Mawdsley
|
6:3, 4:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 10/10/1993 | Pretoria
|
10 000 | Twarda | Rene Mentz
|
Surina De Beer Karen Van Der Merwe
|
7:6(4), 7:5 |
| Zwyciężczyni | 08/05/1994 | San Luis Potosí
|
50 000 | Twarda | Mariaan de Swardt
|
Michelle Jackson Nobrega Katarzyna Teodorowicz
|
4:6, 6:3, 6:4 |
| Finalistka | 24/07/1994 | Salisbury
|
25 000 | Twarda | Hiroko Mochizuki
|
Mareze Joubert Christina Papadaki
|
6:3, 1:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 19/05/1996 | Ateny
|
50 000 | Ceglana | Christina Papadaki
|
Angela Lettiere Corina Morariu
|
7:5, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 04/08/1996 | Roanoke
|
25 000 | Twarda |  Nino Louarsabishvili
|
Rebecca Jensen Shannan McCarthy
|
6:4, 6:4 |
| Finalistka | 18/08/1996 | Bronx
|
25 000 | Twarda | Christina Papadaki
|
 Nanne Dahlman Clare Wood
|
2:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 23/03/1997 | Woodlands
|
25 000 | Twarda | Nancy Feber
|
Sabine Haas Kristina Triska
|
6:1, 6:2 |
| Finalistka | 12/10/1997 | Sedona
|
50 000 | Twarda | Paola Suárez
|
Cătălina Cristea Corina Morariu
|
5:7, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 29/03/1998 | Woodlands
|
25 000 | Twarda | Els Callens
|
Nathalie Dechy Lea Ghirardi
|
6:4, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 10/05/1998 | Cardiff
|
50 000 | Ceglana | Katarina Srebotnik
|
Nancy Feber Petra Langrová
|
6:4, 6:3 |
| Finalistka | 02/08/1998 | Salt Lake City
|
75 000 | Twarda | Karin Kschwendt
|
Mariaan de Swardt Samantha Smith
|
2:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 27/09/1998 | Seattle
|
50 000 | Twarda | Els Callens
|
Lilia Osterloh Mashona Washington
|
6:2, 3:6, 6:3 |
| Finalistka | 01/11/1998 | Austin
|
50 000 | Twarda | Nannie De Villiers
|
Maureen Drake Lindsay Lee-Waters
|
1:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 21/02/1999 | Midland
|
75 000 | Twarda | Samantha Smith
|
Kirstin Freye Sonya Jeyaseelan
|
7:6(6), 0:6, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 15/10/2000 | Miramar
|
25 000 | Ceglana | Lisa McShea
|
 Rossana de los Ríos Samantha Reeves
|
5:3, 4:1, 4:1 |
Występy w igrzyskach olimpijskich edytuj
Gra podwójna edytuj
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Sydney, 2000, reprezentując państwo Południowa Afryka
| |||
| I runda | Amanda Coetzer
|
Węgry: Petra Mandula / Katalin Marosi
|
4:6, 3:6 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Stany Zjednoczone
| |||
| I runda | Lindsay Davenport [5]
|
Polska: Klaudia Jans / Alicja Rosolska
|
6:2, 6:1 |
| II runda | Białoruś: Wiktoryja Azaranka / Tacciana Puczak
|
6:4, 4:6, 6:3 | |
| Ćwierćfinał | Hiszpania: Anabel Medina Garrigues / Virginia Ruano Pascual [4]
|
7:5, 6:7(6), 6:8 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Stany Zjednoczone
| |||
| I runda | Lisa Raymond [1]
|
wolny los | |
| II runda | Polska: Agnieszka Radwańska / Urszula Radwańska
|
6:4, 7:6(3) | |
| Ćwierćfinał | Rosja: Jekatierina Makarowa / Jelena Wiesnina [6]
|
6:3, 6:3 | |
| Półfinał | Czechy: Andrea Hlaváčková / Lucie Hradecká [4]
|
1:6, 6:7(2) | |
| O trzecie miejsce | Rosja: Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3]
|
6:4, 4:6, 1:6 | |
Gra mieszana edytuj
| Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Stany Zjednoczone
| |||
| I runda | Bob Bryan [2]
|
Niemcy Sabine Lisicki / Christopher Kas
|
6:7(5), 7:6(3), 5–10 |
Przypisy edytuj
- ↑ Kerber Conquers Paris, Wins First WTA Title. wtatennis.com, 2012-02-12. [dostęp 2012-02-17]. (ang.).
- ↑ Huber & Raymond’s Winning Streak Alive. wtatennis.com, 2012-02-25. [dostęp 2012-02-25]. (ang.).
- ↑ Huber & Raymond Conquer Indian Wells. wtatennis.com, 2012-03-17. [dostęp 2012-03-18]. (ang.).
- ↑ Seven-Time Grand Slam Doubles Champion Liezel Huber Joins NYJTL Cary Leeds Center. NY Tennis Magazine, 2017-04-27. [dostęp 2018-01-11]. (ang.).
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2012-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-02)].
Bibliografia edytuj
- Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2013-09-02] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-02] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2013-09-02] (ang.).