Linia kolejowa nr 271 linia kolejowa o długości 164,454 km, łącząca Wrocław z Poznaniem.
Linia kolejowa Poznań - Wrocław została wybudowana w 1856 r.. Stanowi ona obecnie jeden z najintensywniej eksploatowanych odcinków PKP na terenie Polski oznaczony symbole E-59. Długość odcinka wynosi 164 km. Od Poznania trasa biegnie w kierunku południowym, w pobliżu lewego brzegu Warty, przebiega przez Luboń, a następnie w rejonie Puszczykowa prowadzi wąskim pasem terenu nad brzegiem rzeki, ograniczona od zachodu wyżej położonym obszarem zalesionym, stanowiącym otulinę Wielkopolskiego Parku Narodowego. Od Mosiny do Leszna trasa wznosi się stopniowo (35-40 m na odcinku 50 km). Na północ od Czempinia przecina szeroką dolinę należącą do zlewni rzeki Warty. Dział wodny pomiędzy zlewniami Warty i Odry jest praktycznie niedostrzegalny w płaskim terenie wokół Kościana. W odległości 69 km od Poznania znajduje się ważny węzeł kolejowy Leszno, od którego linia przebiega w kierunku południowo-wschodnim, w kierunku Rawicza. W miejscowości Żmigród przecina rzekę Barycz. Dalej linia biegnie w kierunku południowym. Na trasie między Skokową i Pęgowem trasa wznosi się na wysokość ca. 175 m npm., a następnie w Pęgowie obniża się do wysokości 110 m npm. i utrzymuje się na nim aż do Odry i wjazdu do Wrocławia.[1]
↑Kierownik projektu inż. Jerzy Krzywosz, Biuro Projektów Kolejowych w Poznaniu, "Modernizacja linii kolejowej E-59 na odcinku Wrocław-Poznań do Vmax = 160 km/h", Maj 2004 r.
